OPR

Zacznijmy od tego, żeby Was opierniczyć, tak, dokładnie tak. Kto z Was się domyśla o co może chodzić? Jaki powód mógłby doprowadzić nas do takiej decyzji, żeby dawać Wam reprymendę?

Nie jesteśmy pewni, czy zdajecie sobie sprawę z tego, ile czasu poświęcamy na pisanie postów na tego bloga. Czy wiecie czego wymaga pisanie codziennie o tym, co się robiło? Pewnie, że nie wiecie, bo tego nie robicie. Nie chodzi nawet o to, żebyście pisali do nas codziennie, spróbujcie chociaż raz na tydzień, raz na miesiąc.

Przez ostatnie 57 dni otrzymaliśmy tylko jednego maila z informacją co u Was słychać, a komentarze pod naszymi postami można by policzyć na palcach jednej ręki. Nawet nie wiemy czy czytacie nasze codzienne wypociny:( A niektórzy z Was deklarowali, że będą do nas pisać i w ogóle... Jest nam smutno i tyle.

Jeśli natomiast chodzi o dzisiejszy dzień, to nasz kamper zamienił się w mały warsztat, nasz nowy współlokator imadło Viktor sprawuje się świetnie, wiertarka działa z potwornicą, a wszystko to sprawia, że możemy konstruować sprzęt ogniowy w domowym zaciszu:)

Wieczorem na rynku zrobiliśmy tylko dwa pokazy, Magda była dość zmęczona, poza tym jutro jest ważny dzień i chcieliśmy wypocząć.

Jako że jutro z rana opuszczamy Drezno, pożegnaliśmy się z naszymi Włochami, a Giovanni nawet wyśpiewał pożegnanie przy sporej widowni w restauracji. Enzo powtarzał, że koniecznie musimy się spotkać w listopadzie na południu Niemiec, gdzie będzie akurat wtedy koncertował:)